زمینه و هدف: در محیطی با عدم اطمینان بالا و سرعت شتابان تغییرات اجتماعی و محیطی، هنر مدیر آنست تا راهبردهایی که به واسطه آن ها سازمان سیر تعالی را می پیماید، با حداقل منابع سنتی هدایت کند. بنابراین لازمه این نوع مدیریت ابتدا شناسایی و شناخت سرمایه های فکری است. روش شناسی: پژوهش از نظر هدف اکتشافی-تبیینی، نتیجه کاربردی و نوع داده ها آمیخته بوده و دو رویکرد کمّی و کیفی استفاده شده است. جامعه آماری در مرحله کیفی 14 نفر از خبرگان و در مرحله کمی از میان مدیران و کارشناسان ارشد تحقیقات ناجا 178 نمونه دردسترس به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. یافته ها: در مرحله کمی به منظور آزمون الگو، با استفاده از تحلیل عاملی و معادلات ساختار یافته، فرضیه های پژوهش درباره ابعاد و مؤلفه های سرمایه فکری بررسی شدند و الگوی پژوهش با داده های تجربی مورد برازش قرار گرفت. واریانس تبیین شده نشان می دهد، 99 درصد تغییرات سرمایه فکری، توسط سه بعد سرمایه انسانی، سازمانی و رابطه ای تبیین شده است و سرمایه های رابطه ای، سازمانی و انسانی به ترتیب بیشترین درصد تغییرات پیشبینی شده سرمایه فکری را داشتهاند. نتیجه گیری: پژوهش الگوی سنجش سرمایه فکری مبتنی بر سند توسعه دانش، تحقیقات و مطالعات انتظامی را ارائه و در سه بعد سرمایه انسانی، سازمانی و رابطه ای به علاوه 10 مؤلفه اصلی این ابعاد را مورد تأیید قرار داده است. نتایج نقش سرمایه فکری و ابعاد آن را در تحقق اهداف راهبردی سند توسعه دانش انتظامی تبیین کرده است. در نهایت پیشنهادهایی در حوزه راهبردی، عملیاتی و تحقیقات آتی برای ارتقای الگوی سنجش سرمایه فکری ناجا ارائه شده است.